Para o edema, a vermelhidão dos ollos, algúns son moi graves, percibindo como unha enfermidade que se pasará. De feito, estes signos poden indicar o inicio da blefarite - unha enfermidade das pálpebras.
O principal signo do desenvolvemento da blefarite é o edema, un cambio na pálpebra, no entanto, segundo o tipo e estadio da enfermidade, engádense outros síntomas característicos.
Blefarite - Causas e síntomas
A blefaritis como trastorno oftálmico é diagnosticada con bastante frecuencia e en calquera idade. Nos nenos, o principal requisito para a blefarite é as mans sucias, unha violación da hixiene, cando a suciedade e os microbios obteñen os ollos mucosos.
Na idade adulta, varias circunstancias poden causar blefarite, que van desde bacterias, fungos, que terminan cos efectos dos alérgenos e as tartas parasíticas. Non obstante, a principal cousa que non debemos esquecer - a manifestación de blefarite só é posible en "solo fértil", a saber:
- redución xeral das defensas do corpo;
- infeccións ocultas;
- infeccións recientemente curadas / non tratadas;
- enfermidades do tracto gastrointestinal, diabetes, anormalidades oncolóxicas;
- A síndrome do "ollo seco", cando a mucosa non se subministra adecuadamente con lubricación natural.
A blefaritis aguda significa a primeira aparición da enfermidade no contexto das circunstancias anteriores. A blefaritis crónica é un caso repetido, ocorre en case todos os que tiveron algunha enfermidade antes. Para evitar o desenvolvemento de ataques de blefarite permitirase a estabilidade de todo o sistema inmunitario no seu conxunto.
Todas as manifestacións de blefarite teñen signos similares, que se poden usar para diagnosticar o inicio da inflamación , a saber:
- espesamento e inchazo das pálpebras;
- formacións locais nas pálpebras;
- coceira, ardor, resistencia, incomodidade ocular.
Blefaritis demodéctica
A blefaritis demodéctica é causada e desenvolvida baixo a influencia do ácaro Demodex. Crese que tales garrapatas viven na pel do 80% das persoas, pero na vida normal non parasitan. Non obstante, axiña que a inmunidade diminúe, a infección é a base do desenvolvemento.
As principais manifestacións da blefarite demodéctica:
- coceira desagradable ao longo da liña de crecemento das pestañas, século;
- malestar nos ollos, o desexo de limparlos, rabuñar, lavar;
- espesamento, vermelhidão, inchazo da pálpebra;
- descarga de residuos estranxeiros entre os cilios.
Blefarite alérxica
A blefaritis alérxica maniféstase xunto cos signos habituais de alerxia e exprésase:
- vermelhidão dos ollos;
- prurido insoportable, ardor;
- medo á luz, fregando nos ollos;
- aumento de rasgadura.
A blefaritis alérxica normalmente se separa facilmente e non se separa entre cilios, como noutras formas de blefarite.
Blefaritis escamosa
A blefaritis escamosa é diagnosticada por oftalmólogos con bastante frecuencia. Ademais do edema, posible coceira, formacións na parede, difire ao secar "escamas" ao longo da liña de crecemento das pestañas. Estas escalas forman o epitelio das glándulas sebáceas e das células epidérmicas. As escamas están unidas á pálpebra entre as pestanas e están pouco separadas.
Blefaritis meibomiana
A blefaritis meibomiana está expresada en forma de inflamación das glándulas meibomianas, o que leva a un aumento na secreción ea incapacidade de retirar este segredo.
Sinais característicos da meibomita:
- no bordo das pestanas e na pálpebra inferior aparecen burbullas transparentes;
- burbullas que estouran, deixan unha pequena cicatriz rosa;
- as burbullas poden disolverse sen deixar rastros.
Blefarite ulcerativa
O curso máis complicado caracterízase por blefaritis ulcerativa. Este tipo de blefarite comeza cunha infección estafilocócica, progresando nos folículos pilosos das pestanas.
A blefaritis ulcerativa é diagnosticada polos seguintes síntomas:
- ao bordo da pálpebra, atópanse úlceras;
- os bordos das pálpebras únense;
- as feridas deixan rastros ao curar;
- é posible perder parte dos pestanas.