Síndrome micotónica en nenos

A síndrome micotônica é un trastorno neuromuscular, manifestado non só no ton xeral do músculo débil, senón tamén en dificultades de relaxación no caso de que se contraen. Máis amplamente, a síndrome micotónica en nenos enténdese como calquera violación da relaxación muscular.

Causas da síndrome miotónica en nenos

Nos últimos tempos houbo casos dos chamados. Sobrediagnóstico desta enfermidade, i.e. cando o médico interpreta erróneamente o estado do ton muscular do neno e diagnostica a síndrome micotónica, aínda que en realidade o neno non sofre esta enfermidade.

Para evitar diagnósticos erróneos e experiencias parentais innecesarias, cómpre controlar o estado físico do neno e coñecer os síntomas da síndrome micotónica.

Síntomas da síndrome miotónica en nenos

  1. Debilidade muscular xeral, que leva a trastornos de postura, problemas co tracto gastrointestinal, miopía, trastornos do fala, dores de cabeza, fatiga rápida.
  2. Perdas de equilibrio, caída durante o andar rápido, correr, subir as escaleiras.
  3. Cun pouco impacto sobre o músculo, a contracción (espasmo muscular) dura o tempo suficiente, pode ser dolorosa e vai acompañada da formación de longos rolos musculares non suavizantes.

Se todos estes signos son pronunciados no neno, realízanse os seguintes estudos para un diagnóstico preciso: electromiografía, análise bioquímica de sangue, exame histoquímico de fibras musculares e biopsia.

Tratamento da síndrome myotónica en nenos

A resposta á pregunta: "Como tratar a síndrome myotónica?" Normalmente depende das causas que causaron a enfermidade. O tratamento, como regra, ten como obxectivo eliminar estas causas. Está claro que a síndrome myotónica hereditaria non se pode eliminar por completo. Manifestacións da mesma síndrome micotónica causadas por outras causas, con éxito son corrixidos coa axuda dun tratamento sintomático, que inclúe:

  1. Masaxes. A masaxe con síndrome micotônica é a primeira forma de fortalecer os músculos, especialmente nos nenos pequenos. Un especialista debe realizar a masaxe. No futuro, cun tratamento exitoso e despois de alcanzar a idade ideal (normalmente de 5 anos), podes comezar a asistir a clases de fisioterapia.
  2. Procedementos fisioterapéuticos: electroforesis.
  3. Recepción de fármacos que aumentan a condución neuromuscular.
  4. Acupuntura.
  5. Clases con terapeuta de fala, etc.