Proba de sangue oculto fecal

A análise da materia fecal é un dos primeiros pasos no estudo da enfermidade e diagnóstico posterior. A hemorragia nos órganos do tracto gastrointestinal é un síntoma dunha patoloxía que, en moitos casos, pode ameazar significativamente a vida do paciente. O sangrado severo pódese detectar visualmente, pero nas primeiras fases da enfermidade, a presenza de sangue no taburete só se pode determinar mediante análises.

A esencia do estudo

Para comprender como se determina a presenza de sangue latente durante o estudo da materia fecal, é necesario saber o que é esta análise. Está baseado no método de Gregersen, durante o cal determínase o cambio no nivel de hemoglobina cando se destruíron as células do sangue nas partes máis baixas do intestino. Engádese un reactivo á mostra, que axuda a detectar a presenza de hemoglobina.

Na análise, unha desvantaxe importante é a hipersensibilidade do método de investigación. O reactivo ten a propiedade de reaccionar á presenza de ata a menor cantidade de hemoglobina, incluída a que contén a carne do animal utilizada na véspera do paciente. Polo tanto, a preparación para a análise de feces para o sangue oculto é un proceso separado.

Preparación para a análise

Antes de asignar un paciente ao estudo, o médico debe instruír ao paciente. Antes de realizar a proba para a súa análise, durante a semana está prohibido utilizar preparacións de ferro e suplementos que axuden a aumentar o nivel de hemoglobina. Tamén esta prohibición aplícase aos seguintes produtos:

O consumo destes produtos impediralle obter un verdadeiro resultado do estudo. Outra condición importante que hai que observar antes da análise é a ausencia de investigacións invasivas do tracto gastrointestinal dous días antes da proba. Por conseguinte, está prohibido facer enemas, fibrogastroscopia e irrigoscopia, o que pode afectar negativamente a mucosa, debido a que os resultados da proba serán incorrectos.

É necesario que se abstraña do procedemento normal da mañá e da noite, cepillándose os dentes, xa que isto pode provocar hemorraxias.

A adhesión a todas as recomendacións asegurarase a efectividade da análise.

Falso resultado

Sucede que o paciente observou periódicamente todas as recomendacións do médico, pero a análise de feces para o sangue latente deu un resultado positivo, que máis tarde non foi confirmado. Isto ocorre porque hai varios factores que afectan negativamente a proba. En primeiro lugar, vale a pena notar e sangrar nas hemorraxias e encías de hemorragia, que o propio paciente non pode notar, porque violar a autenticidade do resultado require moi pouco sangue.

A razón, que non pertence ao azar, senón que se considera máis grave, é un sangrado periódico. Se non é constante, pero ocorre de cando en vez, existe o risco de que, durante a reenvida de feces por sangue, só vai parar e en presenza de patoloxía, a análise dará un resultado negativo.

Os factores que impiden o verdadeiro resultado obsérvanse extremadamente raramente, pero aínda así, os expertos aprenderon a protexerse deles volvendo a recolectar taburetes para o sangue escondido. Deste xeito, o paciente prepárase para realizar a proba dentro dunha semana, pero despois de completar a investigación, aínda segue as recomendacións, xa que a segunda análise realízase en dous ou catro días. Por mor do que podemos concluír que, cos riscos existentes, o estudo das feces para o sangue oculto segue sendo un método confiable de diagnóstico que se pode confiar.