A síndrome do hiperandroxenismo nas mulleres é un aumento no nivel do corpo feminino ou a actividade das hormonas masculinas por riba dos valores normais, así como os cambios relacionados.
Síntomas do hiperandroxenismo nas mulleres
Estes inclúen:
- hirsutismo (aparencia de cantidades excesivas de cabelo no corpo e cara de acordo co tipo masculino);
- acne (acne na cara);
- perda de pelo ;
- trastornos psicoemocionais;
- alargamiento da voz;
- un cambio no físico (ensanchamiento dos ombreiros, estreitamento das coxas);
- deposición de exceso de graxa;
- violación da función menstrual;
- complicación do traballo e interrupción prematura;
- infertilidade.
As causas do hiperandroxenismo nas mulleres
A síndrome do hiperandroxénismo pode dividirse nos seguintes grupos, dependendo da xénese.
- Hiperandroxenia da xénese ovárica. Desenvólvese na síndrome de ovarios poliquísticos (PCOS). Esta enfermidade caracterízase pola formación de quistes múltiples nos ovarios, o que conduce á produción excesiva de hormonas sexuais masculinas, a interrupción da función menstrual e a posibilidade de concepción. Nesta condición, non se exclúe o sangrado uterino. Na maioría das veces esta síndrome combínase cunha violación da sensibilidade á insulina. Ademais, este tipo de hiperandroxenismo pode desenvolverse en tumores ováricos que producen andrógenos.
- Hiperandrogênio de orixe adrenal. En primeiro lugar aquí está a disfunción conxénita da cortiza adrenal (VDKN). Conta aproximadamente a metade de todos os casos de hiperandroxénismo. No desenvolvemento da enfermidade desempeña o papel de defecto congênito nas encimas da cortiza suprarrenal. A forma clásica de VDKN atópase nas nenas nos primeiros meses de vida, o non clásico maniféstase máis a miúdo durante a puberdade. Os tumores das glándulas adrenais tamén son a causa da síndrome.
- Hiperandrogenia de xénese mixta. Ocorre cando se combina a disfunción suprarrenal e ovárica, así como outros trastornos endocrinos: enfermidades da hipófise e hipotálamo, hipotiroidismo da glándula tireóide. A esta enfermidade pode producirse a recepción incontrolada de preparados hormonais (en particular, corticoides) e tranquilizantes.