O cloranfenicol ten un amplo espectro de actividade antimicrobiana e é efectivo contra microorganismos gram-positivos e gram-negativos. O cloranfenicol, análogos dos cales están ampliamente distribuídos en moitos campos da medicina, están representados por varias formas de dosificación.
Preparados de cloranfenicol
Un médico pode decidir prescribir a un paciente moitos medicamentos cunha substancia activa idéntica. A maioría dos sustitutos existentes teñen indicacións similares, pero difieren no principio de acción. Os principais análogos da droga, que inclúen o cloranfenicol, son:
- Síntomicina;
- Levovinisole;
- Levomycetin .
Levomycitin está dispoñible como solución ou pega para aplicacións externas, así como en forma de gotas oculares (Levomycetin Acos) ou en po para a formulación para inxección (Levomycitin succinate).
Ademais, o cloranfenicol ten outros sustitutos e análogos representados por tales nomes comerciais:
- Levovinisole;
- Levosina;
- Cortomycetin;
- SALESEPT;
- Saladez;
- Veropharm.
Tamén hai que destacar o pometo antiinflamatorio levometilo, no cal, ademais do cloranfenicol, hai metiluracilo. A miúdo os médicos prescriben ao paciente tan só unha combinación de sustancias, indicándoa na receita, en lugar do nome comercial habitual, o que moitas veces causa confusión.
Se o paciente é intolerante á sustancia principal, entón poderá prescribirse medicamentos que teñan unha composición diferente.
O uso de análogos de cloranfenicol
Os preparados que conteñen cloranfenicol úsanse no control de enfermidades infecciosas, tales como:
- brucelose ;
- meningitis;
- salmonelose;
- rickettsiosis;
- clamidia;
- febre tifoidea.
Ademais, estes axentes prescríbense para suprimir a actividade doutras patoloxías, cuxos patóxenos son sensibles aos compoñentes e neses
O cloranfenicol e os seus análogos úsanse segundo tales instrucións de uso:
- A recepción interna lévase a cabo media hora antes das comidas, para adultos, a dosificación habitual é de 0,5 gramos cada seis horas, para os nenos este valor calcúlase en función do peso corporal e da idade.
- Para uso externo, úsanse tampones impregnados de gasa ou simplemente aplican ungüento ás áreas afectadas, aplicando un vendaje encima.
- En enfermidades oculares, os preparados de cloranfenicol gotean dúas gotas ata cinco veces ao día. A duración do tratamento non debe ser superior a dúas semanas.