Case todos os habitantes do planeta teñen varios trastornos dixestivos. Segundo as estatísticas da OMS, a discinesia do intestino groso diagnostícase en máis do 30% da poboación, coas máis afectadas polas mulleres. Esta enfermidade caracterízase por unha violación do motor e do ton do órgano, o que empeora o funcionamento de todos os compoñentes da cadea dixestiva. A patoloxía é primaria e secundaria, pero a súa orixe non afecta os signos e a terapia da enfermidade.
Síntomas de discinesia do intestino groso
Descóbrense dúas formas do trastorno descrito: espástica e atónica. No primeiro caso, hai un ton aumentado, unha motilidade intestinal excesiva. Para o tipo atónico da enfermidade, caracterízase tamén a peristaltis débil.
A discinesia do intestino groso segundo o tipo hipomotor e hipertónico maniféstase de diferentes xeitos.
Signos dun tipo espástico de patoloxía:
- dor cólicas e agudas no abdome;
- estreñimiento prolongado, seguido de diarrea;
- náuseas;
- erupción;
- mestura de moco nas feces .
Síntomas da forma atónica:
- Dolor dolorida no ombligo, constante ou prolongada;
- constipação crónica;
- dor en defecación;
- sensación de estourido, inchazo no abdome.
A manifestacións clínicas xerais inclúen:
- dores de cabeza;
- erupcións cutáneas alérxicas;
- trastornos neurolóxicos;
- insomnio;
- baixa capacidade de traballo;
- temperatura corporal subfebril .
Tratamento da discinesia do intestino groso
A terapia da enfermidade examinada é un proceso longo e complexo, que implica un enfoque integrado:
- dieta especial;
- tomando medicamentos;
- procedementos fisiolóxicos;
- psicoterapia;
- tratamento sanatorio.
O esquema debe ser desenvolvido polo gastroenterólogo de acordo coa forma de discinesia ea gravidade dos seus síntomas.