Existe un pequeno espazo entre as capas internas e externas da pleura no peito. Cando o líquido pleural comeza a acumularse na cavidade pleural, a pleurisy é diagnosticada. Neste caso, os folletos inflamáronse e, na maioría dos casos, fórmanse exudados.
Causas da acumulación de fluídos na cavidade pleural
Case sempre a pleurisy é secundaria. É dicir, esta enfermidade non é a principal, e aparece nun contexto de algún problema máis grave. Na maioría das veces o líquido acumúlase na cavidade pleural polos seguintes motivos:
- trauma do esterno;
- edema da mucosa, que aparece cando a función tiroidea é deficiente;
- insuficiencia cardíaca;
- tromboembolismo da arteria pulmonar;
- cirrose;
- Oncoloxía (tanto na primaria como no caso das metástasis);
- uremia;
- tuberculose;
- enfermidades de natureza infecciosa ou alérxica;
- inflamación de órganos localizados no espazo retroperitoneal;
- periarteritis nodular;
- melanoma.
Normalmente, a cavidade pleural debe estar cuberta de fluído, pero hai moi pouco no espazo. Cando a inflamación entre as follas pode acumularse ata varios centos de mililitros de exudado.
Síntomas do fluído que se recolle na cavidade pleural
A manifestación da pleuridade dependerá, en primeiro lugar, da causa da enfermidade e, en segundo lugar, da cantidade de líquido acumulado. Pero hai varios síntomas comúns de enfermidade. Entre eles:
- un sentimento de debilidade permanente;
- dor;
- tos seca - a consecuencia de espremer os tubos bronquiales con líquido;
- palidez pronunciada ou cianosis da pel;
- falta de aire;
- aumento repentino de temperatura (observado cando se produce inflamación);
- inchazo das venas cervicales;
- respiración rápida.
Tratamento da enfermidade en presenza de fluído na cavidade pleural
Primeiro cómpre determinar por que comezou a enfermidade. Despois diso, deberíanse facer os principais esforzos para eliminar a causa da enfermidade. Se hai pouco líquido na cavidade pleural, pode usar medicamentos:
- Drogas de acción esclerográfica non específica - Talco, doxiciclina e outros antibióticos - case non se usan actualmente. Cando se tratan, inxéctanse drogas por insuflación a través da drenaxe.
- Os citostáticos son máis efectivos: o etopósido, a bleomicina, o cisplatino.
- A inmunoterapia é obrigatoria.
Cando hai demasiados líquidos, non se pode facer unha terapia farmacolóxica. Nestes casos, realízase unha punción e elimínase o exsudado.