O óso do tacón é a formación máis grande dos pés e unha das máis duradeiras do corpo humano. Polo tanto, a fractura do tacón é extremadamente rara e só o 4% de todos os casos de danos na estrutura ósea. Como regra xeral, ocorre debido a unha caída ou un salto desde unha altura, sempre que aterra en pernas rectas. Menos frecuentemente a causa da lesión é un accidente vascular cerebral ou exceso de presión.
Especies e síntomas dunha fractura de tacón
Considéranse os seguintes tipos de danos:
- Unha fractura simple. Ao mesmo tempo, non hai desprazamentos, cambios nos tecidos das articulacións, ligamentos e tendóns.
- Unha fractura de severidade moderada. Hai fragmentos óseos desprazados, pero as articulacións non están danadas.
- Fractura severa. Ademais do desprazamento de fragmentos óseos, as articulacións están deformadas, a integridade dos tendóns e dos ligamentos está prexudicada.
A variante máis perigosa da lesión descrita é unha fractura de talón fragmentaria cun desprazamento.
O síntoma do dano caracterízase por tales signos:
- dor intensa;
- imposibilidade de pisar un talón roto;
- hematoma no medio da planta;
- inchazo;
- expansión, achatamento do tacón.
A pesar de manifestacións clínicas obvias, algúns pacientes ignoran a fractura do talón no fondo doutras lesións despois de caer dunha altura (columna vertebral, músculos, articulacións). Ademais, a mobilidade do nocello permanece.
Tratamento da fractura do talón
A terapia do trauma descrito debe realizarse individualmente, de acordo coa gravidade e natureza do dano, a presenza de trastornos concomitantes das articulacións.
A base do tratamento consiste na reposición de fragmentos de ósos rotos, se hai, e fixación ríxida cunha franxa de xeso ou látex por un período de 2-3 meses. Calquera carga no pé despois dunha fractura de talón durante este período está completamente excluída. A vítima só pode moverse usando muletas, baseándose nunha perna sa.
Rehabilitación tras unha fractura de talón
A recuperación é moi importante
- ximnasia para o desenvolvemento de xuntas de pé;
- masaxe;
- fonophoresis ;
- quentando;
- electroforesis;
- irradiación láser de baixa frecuencia;
- procedementos de auga.
Ademais, a nutrición debe estar ben organizada, enriquecendo a dieta con alimentos ricos en proteínas, calcio e silicio.