Sarcoidosis da pel

Unha enfermidade sistémica que afecta a varios sistemas e órganos chámase sarcoidosis. Ata agora, non foi posible descubrir por que se produce, aínda que existe unha teoría de que a patoloxía é transmitida genéticamente, depende do equilibrio inmunitario. A sarcoidosis da pel é unha forma bastante rara da enfermidade, que se produce en menos do 50% de todos os casos, normalmente nas mulleres.

Síntomas de sarcoidosis cutánea

Hai 4 formas da enfermidade descrita:

Pola súa banda, o sarcoide de Beck divídese en 3 grupos:

Signos de sarcoma de pequeno nodo Beck - erupcións cutáneas, cuxo diámetro non supera os 5 mm. Os elementos son hemisféricos, densos, cianóticos ou de cor marrón.

As lesións cutáneas con sarcoidosis de grano groso caracterízanse pola presenza de placas planas de matriz cianótico. O tamaño destas formacións alcanza os 2 cm.

A patoloxía infiltrativa difusa é rara, acompañada pola aparición de focos densos grandes (ata a lonxitude da palmeira) con bordos difusos.

Angiolyupoid Broca-Porye é coñecida como sarcoidosis da pel facial, porque entre os seus síntomas: grandes placas de ata 2 cm de diámetro nas ás laterais do nariz, a fronte. Os elementos teñen unha superficie suave, unha cor azulada.

Con lupus reflexo na pel aparecen manchas planas de matiz vermello-vermello. As fronteiras das erupcións son claras e ben marcadas.

Para sarcóides subcutáneos, caracterízanse nodos palpables de varios tamaños. Normalmente non dan sensacións incómodas ou dor. Nunca se combinan neoplasias subcutáneas formando extensos infiltrados. A epiderme superficial sobre os nodos faise rosa escura.

Diagnóstico da sarcoidosis da pel

Como regra xeral, para a formulación dun diagnóstico diferencial, é necesario:

Tratamento da sarcoidosis da pel

A principal forma de tratar a patoloxía descrita é o uso controlado a longo prazo de hormonas corticosteroides, en particular: Prednisolona. Ademais, prescriben citostáticos (ciclofosfamida, prospidina) e fármacos antipalúdicos (Rezokhin, Delagil).