A enterocolite aguda é unha inflamación da mucosa intestinal, que se combina cunha lesión da mucosa gástrica. Na maioría das veces ocorre como resultado de comer inadecuado, tomando certos tipos de medicamentos e non seguindo as regras de hixiene persoal. A falta dunha terapia oportuna e competente, tal enfermidade transfórmase rápidamente nunha forma crónica recorrente e o corpo do paciente sofre unha deficiencia na subministración de nutrientes.
Síntomas de enterocolite aguda
Coa enterocolite aguda, os síntomas aparecen de súpeto. Están expresados na intensificación da peristálise coa formación de gases e forte rumoreamento, así como na hinchazón e pesadez na rexión abdominal. Despois dun tempo máis signos específicos de enterocolite unirse á sintomatoloxía:
- varias feces líquidas (xeralmente con olor fétido);
- revestimento solto branco na lingua;
- un postgusto desagradable na boca;
- náuseas severas;
- vomitar os contidos do estómago.
En enterocolite pseudomembranosa aguda que se orixina despois da terapia antibiótica, tamén pode aparecer dor na área ao redor do ombligo e malestar xeral con debilidade muscular e dores de cabeza.
Tratamento da enterocolite aguda
Durante o tratamento da enterocolite aguda, os pacientes reciben un descanso estricto. En casos graves, indícase a hospitalización. En enterocolite infecciosa aguda, a terapia comeza por lavar o estómago cunha solución feble de sosa. Con síntomas graves de intoxicación e vómitos persistentes, o paciente recibe:
- Glucosa (ata 40 ml de solución ao 40%);
- Cloruro de sodio (10 ml de solución ao 10%);
- Aminazina (5 ml de solución ao 0,5%).
Nos primeiros días é necesario realizar un tratamento antibacteriano. O paciente debe tomar Synthomycin ou Levomycetin. Cando a infección estafilocócica é mellor utilizada para tratar a eritromicina.
Coa enterocolite aguda, indícase unha dieta estrita. Asegúrese de deixar de comer completamente por 2 días. Só se pode beber líquido en porcións pequenas: té quente sen azucre con zume de groselha negra ou zume de limón. Os pacientes fortemente debilitados poden engadir viño tinto seco ao té. Cando a condición mellora o segundo día, o té pode ser substituído por mazás
Nos próximos días, a dieta é gradualmente expandida, introducindo produtos que non irritan os intestinos. Estes son:
- maná, arroz ou avea na auga;
- marmelada e bichos de blueberries ou groselhas negras;
- kefir e iogur;
- puré de carne e albóndigas.
Seguir esta dieta debería ser entre 7-10 días.