Os ganglios linfáticos no pescozo son unha especie de filtros que protexen o corpo da propagación de bacterias patóxenas, toxinas e virus. As enfermidades infecciosas orixinan cambios no traballo e condición dos ganglios linfáticos. Para o diagnóstico precoz destes trastornos é importante pescudar se existe unha transformación da estrutura destes órganos para determinar a súa mobilidade, densidade e tamaño: todo o que se indica mediante a ecografía dos ganglios linfáticos do pescozo. Ademais, o estudo permítelle determinar a proporción dos compoñentes dos tecidos, a lonxitude e a anchura, a ecossicidade dos ganglios linfáticos.
¿A que diagnóstico se prescriben os ultrasóns dos ganglios linfáticos do pescozo?
O exame en cuestión recoméndase para casos sospeitosos:
- sífilis;
- cancro de ganglios linfáticos cervicales;
- linfomas benignos ou malignos;
- metástasis a ganglios linfáticos doutros órganos;
- tuberculose;
- patoloxías da glándula tireóide;
- enfermidades das amígdalas;
- micosis visceral;
- linfosarcoma ;
- lepra;
- procesos inflamatorios nos oídos;
- Enfermidade de Cesari;
- leucemia;
- abscesos;
- enfermidades das glándulas salivares;
- linfadenite ;
- actinomicosis.
Normas para o ultrasonido de ganglios linfáticos cervicales
Na maioría das publicacións médicas e libros de texto sinálase que a norma do tamaño dos ganglios linfáticos do pescozo no ultrasón é de ata 8 mm, ás veces 1 cm de diámetro. Pero non todo de forma tan inequívoca.
Practicamente todos os adultos teñen enfermidades lentas crónicas, polo menos o herpes, que leva preto do 95% da poboación mundial. Polo tanto, os expertos coinciden en que un pequeno aumento nos ganglios linfáticos, ata 1,5 e ata 2 cm de diámetro, pode ser unha variante da norma en cada caso específico. Para aclarar o diagnóstico, a estrutura dos tecidos dos órganos, a súa densidade, ecogenicidade e mobilidade, así como a presenza de síntomas concomitantes da enfermidade, son de maior importancia.