Unha enfermidade como a bulimia, a primeira vista, parece simplemente un desexo maníaco de perder peso. En realidade, trátase dun trastorno alimentario grave, no que se produce unha inxestión incontrolable, e inmediatamente despois: unha incautación de arrepentimento, que adoita acompañada dun odio a si mesmo, o desexo de inducir a vómitos ou beber un laxante .
Os primeiros signos de bulimia
A bulimia comeza cun forte desexo de perder peso. Inmediatamente seguido dun sentimento de impotencia propia ante os alimentos apetitosos, a falta de poder de vontade faise evidente. E canto máis unha nena intenta limitarse, máis ela come. Xa nesta fase é necesario chamar inmediatamente a un médico-psicoterapeuta. En caso contrario, o tratamento será moito máis difícil.
Signos de bulimia
Despois dos primeiros signos, a enfermidade xeralmente se desenvolve e empeora, e os síntomas fanse aínda máis grandes:
- a vontade de inducir o vómito ou un enema despois de comer;
- caries en dentes debido a frecuentes vómitos;
- deshidratación do corpo;
- un trastorno intestinal debido ao uso dun laxante;
- violacións do fígado e dos riles
- irregular mensual ou ausente.
Os pacientes con bulimia son difíciles de identificar, especialmente se non recorren ao vómito, senón ao xaxún . Exteriormente parecen persoas comúns, con todo, os episodios de glotonía e os remordimientos son patológicos neles.
Cal é o risco de bulimia?
Debido á bulimia, o traballo de todos os sistemas corporais está minado e, como resultado, é posible obter unha destrución irreversible das funcións de moitos órganos:
- por causa do ácido gástrico con vómitos, entrando na cavidade oral, os dentes e as encías poden entrar en colapso,
dor de garganta; - por mor dun vómito constante, o estómago deixa de dixerir o alimento normalmente;
- Por causa de laxantes, o intestino deixa de funcionar de forma independente;
- Por mor da sensación da súa defectuosa, a persoa queda retirada e amargada.
O máis importante é non tirar, non considerar a enfermidade como o seu capricho, senón admitir que ten un trastorno mental eo médico debe tratar con isto. Pregunta a un terapeuta, pídelles que te ensinan a autohipnose para afrontar a inxestión, inscríbete na terapia grupal e volverás á vida normal.