Poucas persoas saben que os verdes de ensalada clasifícanse como verduras. Ademais, considérase o máis útil e rico en composición vegetal. Aínda que a ensalada foi apreciada nos tempos antigos, no noso tempo non é un produto popular. Adoita recordarse durante as dietas e na primavera, cando hai unha escaseza aguda de vitaminas. Non obstante, a composición rica desta vexetais suxire que os beneficios das follas de leituga poden obterse en calquera época do ano.
Composición de ensalada
O maior valor das follas de leituga é na súa composición vitamínico-mineral. A este respecto, a leituga é o líder entre os vegetales.
A ensalada contén tales vitaminas:
- unha gran cantidade de ácido ascórbico;
- caroteno ( vitamina A );
- case todos os representantes do grupo B, incluído o folato;
- vitamina E;
- vitamina K1 pouco coñecida, mellorando a coagulación do sangue.
As sustancias minerais na ensalada conteñen:
- Microelementos : potasio, calcio, magnesio, fósforo, sodio - 28 mg.
- Microelementos : ferro, manganeso, cobre, selenio, cinc, luteína e zeaxantina.
Cales son os beneficios das follas de leituga?
Con base na composición do produto, pode comprender de inmediato que a ensalada satura o corpo con nutrientes importantes, o que, por suposto, afecta positivamente ás defensas do corpo. Ademais, a ensalada ten esa influencia:
- mellora o funcionamento do sistema nervioso;
- axuda a mellorar o sono;
- axuda a restaurar a forza despois dunha longa enfermidade;
- mellora a dixestión e aumenta o apetito.
Os beneficios das follas de leituga están dispoñibles para todos e mesmo para aqueles que desexan reducir o seu peso. O contido calórico das follas de leituga só ten entre 12 e 14 unidades. Polo tanto, podes engadir esta verdura case todos os días.
Pensando nos beneficios e os danos das follas de lechuga, os médicos adoitan crer que os beneficios deste vexetal son moito máis grandes que os danos. Entre as propiedades nocivas da ensalada está a capacidade de formar pedras. Polo tanto, este verdes debe ser usado con precaución para aqueles con un organismo propenso á formación de pedras nos riles e na vexiga.