Xuízos complexos

Notou cantas veces falas, falas en voz alta ou sobre ti? Non se exclúe que unha ducia de veces ao día. Pero pregúntese: "¿Que é unha proposición?", Pero é complicado, sinxelo e consiste en conexións lóxicas.

Xuízos simples e complexos

A lóxica enfoca a súa investigación sobre as formas de pensamento nas que o individuo é peculiar de dar razonamiento a obxectos, asuntos, as súas relacións con outras semellanzas, as súas propiedades, etc. Formulando o contrario, esta ciencia filosófica examina os xuízos que se clasifican en:

  1. Sinxelos, incluíndo conceptos.
  2. Complexo, composto polos xuízos anteriores simples.

Tipos de xuízos complexos

Os xuízos complexos créanse en lóxica por unha combinación de simples. Cada parte disto está indicada por letras latinas (A, B, C, D, etc.). Dependendo do método de creación dun xuízo, ocorre:

Conxectiva consiste en conxuncións (ligazóns lóxicas que actúan en forma de sindicatos: "que", "e", "pero", "pero", "pero", "si", etc.). Consiste en dúas ou máis partes. Por exemplo, "Ás veces, a motivación dunha acción é inexplicable non só para os demais, senón para a persoa a si mesmo".

Os xuízos separados están conectados polo "ou" e están divididos nas seguintes subespecies:

Un exemplo dunha proposición división pode ser a seguinte frase: "Un acto é ben pensado ou erróneo".

Os sindicatos "se ... entón" son xuízos condicionais. Constan de dous xuízos simples. Exemplo: "Se se mellora persoalmente, entón podes conseguir o planificado".

Equivalente equaliza as partes dun xuízo complexo. A unión lóxica é "suficiente", "se só", etc. Exemplo: "Para acadar o planeado, é suficiente só comezar a realizar a menor acción no camiño para o desexado". Como di o nome deste tipo de proposición, a unión negativa é "non": "Non ten que condenar á persoa sen sentir todo en si mesmo".

É importante notar que a verdade dos xuízos complexos depende da medida en que as partes simples constituíntes sexan certas e as alianzas que a forman.